این روش ریشه در نظرات ژان پیاژه زیست شناس وروان شناس سویسی داردکه نظام های آموزش کشور های زیادی در دنیا پایه های آموزش خود را بر اساس یافته های او سامان بخشیده اند زیرا او مدت شصت سال در باره مسائل رشد زبان تفکر داوری و استدلال ،رشد وجدان ، شناخت شناسی ،چگونگی یادگیری کودکان ونوجوانان فعالیت پرباری داشته است به عقیده ی او دانش آموزان درروند زندگی به کسب تجربه می پردازند .آنان تجارب اکتسابی را با الگو های رفتاری موجودشان می آمیزندو به خاطر عدم هماهنگی کامل محتویات ذهنی وآموخته ها از طریق انطباق انگاره های نوینی را پدید می آورند واصطلاحا درون سازی می کند ویاد گیرنده برای آموزش جدید از طریق برون سازی ساختار ذهنی را متناسب با تجارب نوین تغییر می دهد.هر اندازه در محیط یاد گیری محرک زیاد باشد بر فراوانی درو ن سازی وبرون سازی افزوده می گردد نتیجه ی فعالیت های مربوط به دوفرایند یاد شده دست یابی به تعادل یا یادگیری است .مراحل رشد شناختی ژان پیاژه که معرف خاص وعام میباشد اگر چه لازم است ولی برای جلوگیری از اطاله مطلب وهمچنین اطلاع عزیزان صاحبنظر  از آن صرفنظر می شود .

باری ودزروث با مطالعه آثار مربوط به رشد عقلانی ،که از سوی متخصصان روانشناس ومربی تدارک دیده شده بود خلاصه ای از دیدگاههای آنان را درباره ی تدریس ویاد گیری بدین شرح بیان کرده اند نخست باید ساخت شناختی دانش آموزان در آنها پدید آمده وتغییر حاصل شود اصل دوم تمیز دادن انواع دانش است اصل سوم مربوط به نقش محیط اجتماعی است یادگیرنده دانش منطقی واجتماعی را به نحو مطلوبی از دانش آموزان دیگر می آموزد آنان منبعی از انگیزش واطلاعات را به شکل کلامی یا زبانی مهیا می کنند که باساختار شناختی یکدیگر همخوان می شوددزورث بااستفاده از اصول یاد شده سه نقش برای معلم پیشنهاد می کند که سو گیری  آنها بر مبنای رویکرد   پیاژه ای است 1- سازمان دهنده ی محیط یادگیری  2- سنجش کننده ی تفکر دانش آموزان 3- پایه گذار فعالیت های گروهی (به ویژه بازی وبخش ها)

طبق نظر ژان پیاژه شش اصل برای آموزش ریاضی عرضه می شود1- توجه به رشد ساختار شناختی یاد گیرنده: مثلا آموزش عدد زمانی آغاز می شود که ساختار شناختی یاد گیرندگان تا آن حد رشد کرده باشد 2-پیش از آغاز آموزش نمادهای صوری باید ساختار های شناختی رشد کرده باشند :مثلا فهم کودکان از نماد نوشتاری ،عموما پس از گذراندن دوره مفاهیم ملموس اتفاق می افتد 3- پیش از آنکه منطق ساده فهمیده شود نباید بر ارائه دانش پیچیده تاکید گردد 4-کودکان پیش از آنکه مصرف کننده پیش ساخته های فکری بزرگسالان باشند باید فرصت کشف رابطه های ریاضی را داشته باشند 5-معلمان باید به ماهیت اشتباهات درسی دانش آموزان توجه نشان دهند. اشتباه کودکان در حل مسائل ریاضی می تواند بیانگر تلاش فکری آنان برای حل مسئله باشد 6-برای یادگیری بهینه باید فضای مناسبی ایجاد  شود .شکل مستقیم آموزش فقط انباشتن ذهن کودک از رویه های محاسباتی وداده های ریاضی است .

محرکهای یاد گیری :

1-به فعالیت های دانش آموزان دیگر ومعلم در کلاس توجه می کنند.

روشهای تدریس:

اعمال مربوط به قبل از شروع تدریس            (زمان مورد نیاز 5دقیقه )

ارزشیابی تشخیصی :      (زمان پیشنهادی 3دقیقه)

موضوع درس قبل خواندن ساعت بود لذا در همین رابطه از آنان سئوالاتی به عمل خواهد آمد (با استفاده از مدل ساعت وساعت دیواری کلاس وساعتی که پای تابلوی کلاس رسم می کنیم )

آما ده سازی وجلب توجه :                           (زمان پیشنهادی 4دقیقه )

سنجش آغازین : :                           (زمان پیشنهادی 3دقیقه )

سازماندهی :

چیز هایی که دانش آموزان در مورد تفریق  میدانند در درسهای قبل ویا سایر دروس یا شنیده های جسته گریخته یاد گرفته اندیا شنیده اند را دسته بندی وسازماندهی می کنیم واز طریق پیش سازمان دهنده ها ودانسته های  قبلی درس جدید را تدریس وتفهیم می نماییم (در واقع درس جدید را به ساخت شناختی دانش آموزان ربط می دهیم )

ارائه درس جدید               (زمان پیشنهادی 20دقیقه در زنگ درس ریاضی +زنگ درس ورزش ) زمان محاسبه شده به این صورت می باشد که این درس در زنگ ریاضی یک بار تدریس میشود وسپس ادامه آن در زنگ ورزش وبه صورت تکمیلی ادامه خواهد یافت به همین خاطر این طرح در دو زمان 40 دقیقه ای انجام خواهد شداز ابتدا تا تدریس معمولی تمام شود یک بخش وسپس بخش بازی ومراحل نتیجه گیری وباقی مراحل در جلسه بعد که زنگ ورزش می باشد صورت می گیرددر زنگ نخست زمان تقریبی حدود 30دقیقه طول خواهد کشید ودر زنگ ورزش که زنگ دوم می باشد باقی مراحل که باید بخش بازی آن در 26 دقیقه به اتمام برسد

فعالیت های مربوط به ارائه درس : (ادامه در بخش سوم )