سَــــــــــــن  اِگزوپری

آنتوان دو سنت اگزوپری سوّمین فرزند کنت ژان دو سنت اگزوپری بازرس بیمه های اجتماعی شهر پاریس در روز 29 ژوئن سال1900 در شهر لیون پا به عرصه ی حیات نهاد . وقتی آنتوان چهار ساله شد،پدرش بدرود حیا ت گفت و بعد از آن سرپرستی خانواده به عهده ی مادرشان بود .در سال 1909 آنتوان به مدرسه ی شبانه روزی ژزوئیت ها به نام «نوتردام دوسنت کروا» قدم گذاشت و پنج سال بعد آنجا را ترک گفت.وی در سال 1912 به تنهایی به ترجمه ی ژول سزار از زبان لاتین اقدام کرد تا بفهمد ابزار جنگی رومی ها در آن زمان چگونه ساخته می شده است .

آنتوان غالباً از مدرسه می گریخت وبه فرودگاه می رفت تا طرز نشستن هواپیماها را ببیند .پس از اینکه تحصیلات ابتدایی خود را به پایان رسانید وارد دبیرستان سن لوئی  شد .  

در سال1926 نوولی با عنوان خلبان از او چاپ شد که در محافل ادبی پاریس سروصدا راه انداخت ودر بهار همان سال در یکی از کمپانی ها استخدام شد .وبا ترک منزل خواهرش به تولوز رفت .در سال 1927 مأموریت خاص او که بیشترهدایت هواپیمای پستی بود وی را به نوشتن کتابی با نام    کنایه دار پیک جنوب برانگیخت .در سال 1930 سن اگزوپری بر اثر مسافرت هاو حوادثی که دیده بود به طرح رمان پرواز شبانه پرداخت. این کتاب با استقبال زیادی روبه رو گردید و جایزه ی فمینا به آن تعلّق گرفت .

بعد ها او خلبان جنگی و سرزمین آدم ها رانوشت . درسال 1944 که غم دوری از وطن سخت ناراحتش کرده بود تصمیم گرفت از هیتلری ها انتقام  بگیرد .سفر ابدی او آغاز شد. درمیان راه ،روز 31 ژوئیّه سا ل1944 بنزین هواپیمایش تمام شد ودیگر پرواز میسّر نبود . درصد کیلومتری شما ل «باستیا» هواپیماهای آلمانی به او حمله کردند و هواپیمایش آتش گرفت . از دیگر آثاراو می توان شاهزاده کوچولو ، قلعه ی زندانی شن ومانون را نام برد .

                                         «حکــــــــایت                                                                                             از امیر نظام گرّوســــــی                          گوش کن قصّه ای وپند گیر

                     می گویند حاکمی در شهر کرمانشاه مشغول حکومت وقضاوت بود.در یکی از

                     روزها دزدی را گرفتند . زنجیر به دست وپایش افکندند و جهت رسیدگی به

                    گناهش او را به د یوان حاکم بردند.

                     تا دهد حکم کیفرش حاکم                         تا شود قطع دست دزد شریر

                     دزد هنگام روبه رویی با حاکم ، به تضرّع و زاری افتاد وتقاضای عفو وبخشش

                     نمود .

                     گفت حاکم به دزد ،کای آقا                     از چه گشتی به حکم نفس ،اسیر

                      جمعی در دیوان شاهد قضاوت بودند.فرد شوخ طبعی در میان آنان بود وبه

                      این سخن امیر اعتراض کرد .

                      کز چه کردی  خطاب ، آقایش                   پاسخش داد ،مرد پاک ضمیر

                      که  امیر نظــــــام  می گوید                   سخنی،آخر ای رفیــق  بصیر

                      هرکسی هرچه هست،  من باید                  به  زبان  ناورم کــــلام حقیر

                       به ادب گوی هر چه می گویی                 باادب باش و کس مکن تحقیر

                                                از کتاب ای شمعها بسوزید اثر معینی کرمانشاهی باتصرّف

                                         اصل حکایت کاملاًبه نظم است که به نظم ونثر تبدیل شده است.